Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Δίχως τίτλο

Και ξαφνικά…
Όλα στη ζωή σου αλλάζουν! Αποκτά νόημα η ύπαρξή σου! Γεμίζει η μέρα σου με χρώματα και ήχους! Χτυπάει η καρδιά σου και τη νιώθεις να σου δίνει ζωή!
Σφαλιαρίζεις τον εαυτό σου και συνειδητοποιείς ότι δεν είναι όνειρο…
«Το ζεις ρε μαλάκα» σου φωνάζει…

Και μετά…πάλι ξαφνικά…
Το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι μια φράση κολλημένη στο μυαλό σου.
«Γιατί ρε γαμώτο!»
Κι όλα γύρω πάλι μαύρα και βουβά, όλα δίχως νόημα και η σφαλιάρα να αποδεικνύει ξανά το ίδιο…Δεν είναι όνειρο πάλι…Το ζεις…δυστυχώς.

…και τρέμεις,
από το κρύο,
τα νεύρα σου,
το σοκ,
την αδυναμία σου,

Τρέμεις…
τρέμεις…για να μη βάλεις τα κλάματα…

Τρέμεις γιατί η καρδιά σου αλλιώς θα σταματήσει…

Καλή σου τύχη...
...και να μ’ αγαπάς...

τώρα που σε χάνω
τώρα...απλά δεν μπορώ να συνεχίσω.

...άσε με τώρα...

"γιατί ρε γαμώτο"...

Ο Γιώργος σου.

1 σχόλιο:

  1. στο ξαναλεω γιωργακη.να ζεις οτι συμβαινει.να σαι κει οταν πονας να σαι κει κι οταν γουσταρεις.να σαι παρων στα συναισθηματα.τοτε μονο εισαι αληθινος.να μη φοβασαι δηλαδη να νιωσεις χαλια.μαλακιες δε λεω και το ξερεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή