Μποϊκοτάζ...Λύση ή Βρύση (Κατά το βούρτσα ή πούτσα!)

Το τελευταίο διάστημα μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον οι διάφορες συντονισμένες (τυχαία άραγε;) απόπειρες μποϊκοτάζ διάφορων προϊόντων και εταιρειών, κατευθυνόμενες και οργανωμένες από διάφορες οργανώσεις και σωματεία...
Δεν ξέρω ρε παιδιά...
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατό να μποϊκοτάρεις κάτι όταν χρησιμοποιείς παράλληλα κάτι άλλο που δεν μποϊκοτάρει αυτό που εσύ μποϊκοτάρεις!
Μπερδευτήκατε;...Γίνομαι σαφής...
Ας πούμε ότι Μποϊκοτάρω μια συγκεκριμένη εταιρεία πετρελαίου.Δεν βάζω για παράδειγμα βενζίνη στο αυτοκίνητό μου "ποτέ" από την Α εταιρεία(πολυεθνικός κολοσσός) αλλά από άλλες μικρότερες με σκοπό να αναγκάσω την Α να ρίξει τις τιμές της ώστε να προσελκύσει και πάλι πελάτες.
Αφού οι περισσότερες μικρές εταιρείες(αν όχι όλες) "ελέγχονται" με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από τις μεγαλύτερες, ποιό το ώφελος μιας τέτοιας κίνησης;
Επίσης, ποιός μας λέει ότι οι μικρές εταιρείες δεν έχουν ως μόνο σκοπό το κέρδος και μεγαλώνοντας κι άλλο (μέσα από τη δική μας προτίμηση) δεν θα παίξουν κι αυτές το παιχνίδι των σημερινών μεγάλων εταιρειών;Αυτό δεν δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο;Δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να έχει σταματημό;
Αν θέλει κάποιος να χτυπήσει την τιμή του πετρελαίου θα πρέπει να μποϊκοτάρει το πετρέλαιο και όχι τις εταιρείες!Αυτή είναι η αλήθεια!
Αλλά κανένας βολεμένος από μας δεν πρόκειται να μπει στη διαδικασία να στερηθεί το Κάμπριο ή το Σπορ αμαξάκι του (με το οποίο ψαρώνουν οι γκομενίτσες) στο βωμό ενός τέτοιου αγώνα.
Ακόμη κι αυτοί που χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους σαν εργαλείο, δεν μπορούν να μπουν στη λογική της "στέρησης" του αυτοκινήτου τους που στο κάτω κάτω της γραφής αποτελεί γι αυτούς πολλές φορές κι ένα μέσο "διεξόδου" και "φευγιού" από τη μαυρίλα τους.(Και φυσικά υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι για πολλές ακόμη κατηγορίες ανθρώπων που δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο).
Άρα ένας αγώνας τέτοιου είδους, εκ των προτέρων χαμένος, για ποιό λόγο θα έπρεπε να γίνει;
Μήπως έχουμε γίνει ρομαντικοί ηλίθιοι της εύκολης λύσης που βρίσκεται σε μια μαλακία που πετάει ένας πραξικοπηματικά εκλεγμένος πρόεδρος σωματείου (στο οποίο ανήκουμε κι εμείς χωρίς ποτέ να έχουμε γραφτεί, πόσο μάλλον να έχουμε ψηφίσει!) και την ακολουθούν εκατομμύρια βλαμένοι και μαζί μ'αυτούς κι εμείς;
Η άποψή μου είναι μία και μοναδική και δύσκολα θα την αλλάξω.
1.ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ (Στην εκάστοτε περίπτωση και στην όποια κλίμακα).
2.ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ (Σε κάθε περίπτωση, αφού μπορούμε ανά πάσα στιγμή να επαναστατούμε ακόμα και απέναντι σε απολυταρχικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα)
3.ΦΤΑΙΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ! (Για την κατάντια και για το χάλι μας)
Άρα μάγκες...Σε ένα καθεστώς για το οποίο αποφασίζουμε εμείς για τους άλλους και οι άλλοι για μάς (δηλαδή ψάξε να βρεις τι γίνεται), σε ένα καθεστώς στο οποίο έχει την ίδια αξία (ίσως και δίκαια - δεν θα το κρίνω εγώ αυτό) η ψήφος ενός "σώφρωνα" πολίτη κι ενός αδιάφορου γενικότερα "ρουσφετοκυνηγού" , ποιά ελπίδα επιβίωσης μένει;
Δεν προτείνω τίποτα γιατί μπορεί και να παρεξηγηθώ.
Σας προτρέπω απλώς να σκεφτείτε και σιγά σιγά να γίνουμε περισσότεροι οι σώφρονες και οι σοβαρά και υπεύθυνα σκεπτόμενοι πολίτες και να ξεπεράσουμε σε αριθμό τους (θα τολμήσω να το πω) "εγκληματίες" ανεγκέφαλους λαϊκιστές της κακιάς ώρας.
Ξυπνήστε! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό από την δυνατότητα να αποφασίζεις για το μέλλον σου!
Κι αυτό είναι κάτι που "το κερδίζεις", "ΔΕΝ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ"!!!