Ποιός μίλησε για ρατσισμό στην εκπαίδευση;

Μια τάξη δημοτικού ξεκινά το μάθημα, αμέσως μετά το διάλειμμα. Ο δάσκαλος ρωτά τη μικρή Αλίκη: «Τι έκανες στη διάρκεια του διαλείμματος;». Η Αλίκη απαντά: «Έπαιζα παιχνίδια στο προαύλιο». Ο δάσκαλος απαντά: «Ωραία. Πήγαινε στον πίνακα και αν μπορείς να γράψεις τη λέξη «παιχνίδια» σωστά τότε θα σου δώσω ένα χρυσό αστέρι να κολλήσεις στο τετράδιό σου». Η Αλίκη πράγματι παίρνει ένα χρυσό αστέρι.
Ο δάσκαλος ρωτά το μικρό Βασίλη τι έκανε στο διάλειμμα. Ο Βασίλης απαντά: «Έπαιζα παιχνίδια με την Αλίκη στο προαύλιο». Ο δάσκαλος απαντά: «Ωραία. Εάν γράψεις «έπαιζα» σωστά στον πίνακα, θα σου δώσω ένα χρυσό αστέρι να κολλήσεις στο τετράδιό σου». Ο Βασίλης πραγματικά παίρνει κι αυτός ένα χρυσό αστέρι.
Στη συνέχεια, ο δάσκαλος ρωτά το μικρό Αχμέτ τι έκανε στο διάλειμμα. Ο Αχμέτ απαντά «προσπάθησα να παίξω με την Αλίκη και το Βασίλη, αλλά μου πέταξαν πέτρες». Ο δάσκαλος λέει: «Τι; Σου πέταξαν πέτρες; Αυτό είναι ωμή, αδικαιολόγητη φυλετική διάκριση. Εάν μπορείς να γράψεις στον πίνακα «απροκάλυπτη, αδικαιολόγητη φυλετική διάκριση», θα σου δώσω ένα χρυσό αστέρι να κολλήσεις στο τετράδιό σου».

(Από κείμενα που αποτελούν σημεία εκκίνησης για εκπαιδευτικούς και εμψυχωτές νεολαίας για ένα πρόγραμμα σχετικό με την «Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου».)

ΠΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ!!!

Πορείες του κώλου, Προδωμένες απεργίες (ούτως η άλλως χωρίς συμμετοχή), Συνδικαλιστές του καθισιού και του να μας κάτσει η γκόμενα, Πολιτικοί πρωτίστως "εξ-ασφαλισμένοι", Δημοσιογράφοι χαφιέδες, Δημοσιοκάφροι ειλικρινείς και ειλικρινά "απροκάλυπτοι", ΤσοντοDVD, Κάθαρση, Λιτότητα, Διαφάνεια, Παραδικαστικό, Παρεκκλησιαστικό, Τα φράγκα στο λαό, Ο λαός στον ΛΑ.Ο.Σ., Π.Α.Μ.Ε. γι άλλα, ΜΑΤ και Χρυσαυγίτες, Κομιστές, Φίλοι, Ημέτεροι, Αμφότεροι, Διαπλεκόμενοι, Αντάρτες, Αντιπολιτευόμενοι (έσωθεν κι έξωθεν), Ασφαλιστικό και μαλακίες...μαλακίες κι άλλες ΜΑΛΑΚΙΕΣ!!!

Αγανακτώ να ζω σ' έναν τόπο που αιωνίως κυβερνάται από τη δεξιά.
Μια δεξιά επί μονίμου βάσεως ¨λαοπλάνα¨και "αναίσχυντη" με την ανοχή ημών των ηληθίων.
Κι αυτό να συμβαίνει απλά και μόνο επειδή ουδέποτε υπήρξε σοβαρή αριστερά.
Η μόνη αριστερά που υπάρχει είναι απλά και μόνο συνένοχη και στενότατα συνεργαζόμενη με αυτού του είδους την προαναφερθείσα δεξιά.
Πολλάκις μάλιστα συμβαίνει να είναι και επωφελούμενη από τις εκάστοτε "χοντράδες" της δεξιάς. Κι είναι για λύπηση...έτσι έχει καταντήσει.
Κι είναι δυστυχώς τόσο ανάξια η αριστερά σ' αυτό τον τόπο που δεν κατάφερε ποτέ να "κερδίσει"...μόνο να "αρπάζει" καταφέρνει.

Ορέστη απ' το Βόλο...Μαρία απ' τη Σπάρτη...
ΤΗ ΓΑΜΗΣΑΜΕ!

...ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΑΜΗΣΕΙ...!!!

ΣΗΜ: Δηλώνω αριστερός χωρίς ταυτότητα...Κάτι σαν Χ.Ο. στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
ΥΓ: Ξέχασα ν' αναφέρω και τον Τσίπρα...Τα σχόλια δικά σας.

Ταξιδιάρα ψυχή

Τις προάλλες, μετά από αρκετές μέρες, πήρα ξανά την απόφαση να κατεβώ στο πατρικό μου. Ε…τα ρούχα στα άπλυτα είχανε γίνει πολλά, το εντεράκι ήθελε λίγο σπιτικό φαΐ για να λαδώσει λίγο, να δω και τους δικούς μου και να τα πω και με κανένα φιλαράκι…
Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα με πολύ καλή διάθεση. Η μέρα ήτανε καταπληκτική, με έναν σπάνιο ήλιο και μια πεντακάθαρη ατμόσφαιρα που από μόνη της σ’ έκανε να ταξιδεύεις.
Μάζεψα λοιπόν τα ψιλοπράματά μου, ετοίμασα και τα άπλυτα, πήρα και τα τάπερ της μαμάς για «αναγόμωση», πετάχτηκα να πάρω και τσιγάρα και νερό για το δρόμο κι έβαλα μπρος…
Στο δρόμο γούσταρα…
Ξεκινώντας, ο δρόμος είναι μια απολαυστική εμπειρία. Άνετος, χωρίς όρια ταχύτητας που να σε βγάζουν εκτός ορίων, ένας δρόμος όπως πρέπει να είναι οι δρόμοι.
Καλά…από ένα σημείο και μετά, ο δρόμος παραμένει παλιός. Δεν το θίγω αυτό ιδιαίτερα γιατί ουδέποτε άλλαξε η κατάσταση σ’ εκείνο το σημείο οπότε γνωρίζεις εξαρχής τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις.
Αυτό που θέλω να θίξω είναι η κωλοκατάσταση μετά την είσοδό σου σε μεγάλο πάλι δρόμο, όπως αυτόν που ακολουθούσα στην αρχή.
Οι τύποι λοιπόν εκεί έχουνε κάνει το κορυφαίο!!!
Έχει περίπου ένα εξάμηνο που ασφαλτοστρώνουνε το ένα ρεύμα κυκλοφορίας στο ίδιο πάντα σημείο. Δηλαδή δεν έχουν προχωρήσει παρακάτω ρε παιδί μου για να πεις… «δε βαριέσαι…τουλάχιστον γίνεται για το δικό μας καλό».
Η φάση είναι ότι με την κατάσταση που βλέπεις σε προκαλούνε ρε πούστη μου!
Έχουνε παρακάμψει τα αυτοκίνητα από το ένα ρεύμα, στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας κι εκεί που πηγαίνεις σε μια δρομάρα με την άνεσή σου, ξαφνικά βλέπεις κάτι κωλοτρίγωνα και κάποιο άλλο όχημα να έρχεται κατά πάνω σου. Έτσι ρε φίλε! Επειδή έτσι τους γκαύλωσε!
Επειδή αυτοί γουστάρουνε να κλείνουν τους δρόμους όποτε θέλουν και για όσο θέλουνε χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, πρέπει εμείς να το ανεχόμαστε και να το βουλώνουμε κιόλας.
Κι άμα εγώ ρε φίλε τη νύχτα που θα περνάω από κει για να κατεβάσω τα ταπεράκια μου στη μάνα μου για «αναγόμωση», στουκάρω με κανέναν κι αφήσω εκεί τα κοκαλάκια μου, τί θα γίνει ρε φίλε;
Ποιος θα πάει σπίτι τα τάπερ μετά ρε μαλάκες; (που θα ’χουν μέσα εμένα σε κομματάκια)…
Πόσο αίμα να χυθεί ακόμα στους κωλοδρόμους σας ρε;
Μέχρι πότε θα παίζουμε τις ζωές μας κορόνα γράμματα για τις δικές σας μαλακίες κι από πάνω θα υποχρεωνόμαστε να πληρώνουμε και τις κλήσεις της τροχαίας που λειτουργεί κι αυτή για την «ασφάλειά» μας;
Επιτέλους πρέπει κάτι να γίνει σ’ αυτό το μπουρδελομάγαζο.
Βάλτε μια τάξη ρε. Αλλάξτε τσατσά, νταβατζήδες, πουτάνες, πελάτες, κάντε κάτι!
Αν όχι…εύχομαι το παιδί που θα έρθει μια μέρα μέσα στο τάπερ…να είναι το δικό σας…
Άει σιχτίρ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ! ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ!!!