Ο κακός λύκος

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε σ’ ένα όμορφο δάσος, ένας λύκος.
Ο λύκος είχε να φάει μέρες...κοντά ένα μήνα.
Δεν υπήρχαν ζώα για να κυνηγήσει, την είχανε κάνει όλα για την κοντινή πόλη όπου βρίσκανε την τροφή τους ευκολότερα μέσα στους κάδους απορριμάτων των ανθρώπων.
Τι παράδεισος ήταν αυτός!
Ό,τι τραβούσε η όρεξή σου το ’βρισκες!
Γαριδάκια, πατατάκια, πίτσες, γύρους, μπιφτέκια, …αναψυκτικά…!
Είχανε πέσει σε τρελό φαγοπότι! Και δεν τα πείραζε κανείς!
Βλέπεις ήταν όλα μικρά, όμορφα και χαριτωμένα.
Κι έτσι τρώγανε…και τρώγανε…και τρώγανε…
Ώσπου μια μέρα, ένας χοντρομπαλάς σκίουρος, παθαίνει έμφραγμα από την «καλοπέραση».
Τον τρέχουν από δω, τον πάνε από κει…τελικά τον σώζει η σοφή κουκουβάγια με τα γιατροσόφια της.
Αλλάζει λοιπόν τρόπο ζωής ο σκίουρος και ξαναγυρνάει στο δάσος για να ξαναβρεί τη «φυσική του κατάσταση».
Ο λύκος τον συναντάει μια μέρα, του τρέχουν τα σάλια κι αρχίζει να κυνηγάει το αναπάντεχο γεύμα! Αλλά ο σκίουρος προλαβαίνει να σκαρφαλώσει σ’ ένα δέντρο και τη γλιτώνει.
Του φωνάζει όμως από ψηλά: «Μην κυνηγάς εμένα…πόσο μπορείς να ξεχάσεις την πείνα σου με το λιγοστό κρέας μου; Πήγαινε στην πόλη, είναι όλοι μαζεμένοι εκεί και τρώνε…Έχουν γίνει όλοι δυσκίνητοι και θα τους πιάσεις εύκολα…έχεις μέχρι και τη δυνατότητα να επιλέξεις! Σκέψου το λιγάκι!»
Τι να σκεφτεί ο λύκος, δεν έβλεπε μπροστά του από την πείνα. Ξεκινάει τρέχοντας για την πόλη.
Φτάνει και συναντά κι αυτός το δικό του παράδεισο! Αρχίζει να τρώει τα υπόλοιπα ζώα ένα – ένα.
Δεν πρόλαβε όμως να φάει πολλά…άκουσε μια μέρα να φωνάζει κάποιος: «Λύκος!!! Ένας λύκος στην πόλη μας!!!» και πριν προλάβει να κρυφτεί, τρώει μια στα πλευρά και χαρίζει την όμορφη γούνα του στον τοίχο ενός ζεστού σπιτιού.
Ε…και ζήσαν όσα «ζώα» τη γλίτωσαν καλά…κι ο σκίουρος νομίζει ότι ζει καλύτερα!