Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Όλη η αλήθεια για το "ατύχημα"!!!



Πηγή:http://krogias.blogspot.com/2008/12/blog-post_4942.html

Επίσης, όσοι ενδιαφέρεστε για μια άρτια ανάλυση των πραγμάτων, διαβάστε κι αυτό:
http://aeisixtir.blogspot.com/2008/12/elementary-watson.html

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Το νου σας στα παιδιά ρε!!!

Μετά τη σημερινή, αυθόρμητη, μαζική κινητοποίηση των μαθητών σε όλη την Ελλάδα,
όλων αυτών των παιδιών που μπήκαν από μόνα τους στη θέση του δολοφονημένου συμμαθητή τους, που επέλεξαν να αντιδράσουν απέναντι σε ένα συνεχιζόμενο καλοστημένο θέατρο, που διαδήλωσαν σήμερα με το μεγαλείο τους να ορθώνεται απέναντι στα πλήρως εξοπλισμένα "όργανα της τάξης" και την οργανωμένη πολιτεία και νικήσανε κατά κράτος, ξεμπροστιάζοντας τους πάντες με τον καλύτερο τρόπο,
αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα ηχηρό ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!
Μόνο εσείς μπορείτε!
Αλλάξτε τα όλα ρε παιδιά!!!
Μην κωλώσετε ρε παιδιά!!!
Υπάρχει ελπίδα ρε παιδιάαααααααα!!!!



ΣΗΜ: Εννοείται ότι μιλάω για τα παιδιά που ξέρουν τι θέλουν και πως να το κερδίσουν κι όχι για τους ανεγκέφαλους που παίζουν το παιχνίδι του υποτιθέμενου "αντιπάλου" καίγοντας και καταστρέφοντας περιουσίες.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Καλό ταξίδι φίλε...

Πού να προλάβεις να μάθεις φίλε μου;
Πότε να προλάβεις;
Από ποιόν να φυλαχτείς φίλε;
Πώς να ξέρεις από πριν ότι σε κάποιον εκεί έξω έχει δοθεί η δύναμη να αποφασίζει αν θα ξυπνήσεις και το επόμενο πρωί;

Καλό σου ταξίδι.

Το τραγούδι είναι για σένα.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Ένας χρόνος και μια μέρα.

Ένας χρόνος και μια μέρα από την ημέρα που ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο.
Δεν είναι πολύ...δεν είναι όμως και λίγο...
Δεν ξέρω αν είμαι καλός σ' αυτό που κάνω εδώ.
Ξέρω σίγουρα ότι δεν είμαι συνεπής.
Ξέρω όμως επίσης ότι δεν θα γράψω ποτέ εδώ απλά και μόνο για να γεμίσω "σελίδες".
Εδώ γράφω για να "γεμίζω" ο ίδιος.
Κι αυτό θέλω να συνεχίσω να κάνω.
Κι αν κάποτε καθυστερώ να γράψω δεν είναι γιατί νιώθω "γεμάτος"...
Αλλά γιατί με παίρνει από κάτω και δεν μπορώ να σηκώσω κεφάλι.
...Κι επειδή μερικές φορές δεν έχω τι να γράψω.
...Οκ! Είναι κι επειδή πολλές φορές βαριέμαι!
Άρα...είμαι και ειλικρινής!

Καλή μας συνέχεια λοιπόν αγαπημένο μου ιστολόγιο!
Χρόνια σου πολλά!
Σου εύχομαι μια μέρα τα χρόνια σου να ξεπεράσουν τα δικά μου!

Γιώργος

Ουπς! Sorry!!!

Τι μπορείς να γράψεις μπροστά σ’ ένα άψυχο pc?
Κι απ’ αυτά που θα γράψεις, αλήθεια, πόσα θα πιστεύεις και πόσα θα νιώθεις;
Θα μου πεις: το pc φταίει ρε φίλε;
Μπα…
Δεν φταίει αυτό…
Φταίει που τελευταία νιώθω τόσο άδειος που θα μπορούσα να κάνω και τη μεγαλύτερη μαλακία που θα μου περνούσε απ’ το μυαλό αν ένιωθα ότι θα με γέμιζε.
Αλήθεια…τι προσόν ε;
Να μπορείς να κάνεις τη μαλακία σου!
Είναι καταπληκτικό αυτό! Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει και κόσμος που δεν τον παίρνει με τίποτα να κάνει μαλακίες!
Άραγε αυτός ο κόσμος έχει σκεφτεί ποτέ την αξία της μαλακίας;
Και της απλής και της χοντρής και της μικρής και της τεράστιας και της άπιαστης…!!!
Ρε σεις…ξέρετε κάτι;
Η μαλακία πιστεύω ότι είναι μέρος της ζωής…
Άρα επίσης πιστεύω ότι όποιος δεν μπορεί να κάνει κάνει μαλακίες δεν είναι ελεύθερος να ζήσει τη ζωούλα του όπως τη θέλει.
Θα μου πείτε : πάλι μαλακίες γράφεις ρε φίλε!
Θα σας πω : ναι ρε! Τις γράφω και τις κάνω κιόλας! Γιατί νιώθω ελεύθερος!
Κι ας μην είμαι…
Κι ας μου κοστίσουν…
Εγώ θα τις έχω κάνει κι αυτό δεν θα μπορεί να αλλάξει με τίποτα!!!
Γιατί «μαλακία που μπορεί να διορθωθεί δεν είναι μαλακία»
Αλλά και «μαλάκας» δεν είναι μόνο αυτός που την κάνει…
Μεγαλύτερος είναι αυτός που ασχολείται μαζί της!(και κατ’επέκταση μ’αυτόν που την έκανε).
Συνεπώς, όσοι σοβαροί σ’ αυτό τον κόσμο, προσέχετε μην πέσετε στη λούμπα της μαλακίας!
Από παντού καραδοκεί!!!
ΧΑΧΑ!!!
…ξεφτύλες.